De FDA identificeerde voor het eerst een mogelijk verband tussen borstimplantaten en de ontwikkeling van ALCL in 2011. Tot dan waren er nauwelijks gevallen bekend. In een rapport uit 2011 benoemt de FDA de noodzaak van verder onderzoek bij personen met borstimplantaten. Vijf jaar later, in 2016 stelt de Wereldgezondheidsorganisatie dat er een associatie bestaat tussen BIA-ALCL en bepaalde borstimplantaten. Het wordt omschreven als een T-cellymfoom dat zich kan ontwikkelen bij mensen met borstimplantaten. Het is lastig om vast te stellen bij hoeveel mensen BIA-ALCL is vastgesteld vanwege gebrek aan wereldwijde rapportage, maar ook over te weinig rapportage over hoeveel mensen wereldwijd borstimplantaten dragen.  Sindsdien heeft de FDA verschillende stappen ondernomen om onderzoek uit te voeren en om de problematiek in kaart te brengen. 

BIA-ALCL is niet hetzelfde als borstkanker. Het kan ontstaan bij zowel een siliconen borstprothese als bij een met zoutwater gevulde prothese. BIA-ALCL is dus geen borstkanker. Het is een type non-Hodgkin-lymfoom (kanker van het immuunsysteem). In de meeste gevallen wordt BIA-ALCL aangetroffen in het littekenweefsel en de vloeistof in de buurt van het implantaat, maar in sommige gevallen kan het zich door het hele lichaam verspreiden. 

Het risico om BIA-ALCL te ontwikkelen is zeer gering. Maar de ziekte is wel ernstig en kan tot de dood leiden. Vooral als deze niet snel wordt behandeld. Bij de meeste patiënten wordt de ziekte succesvol behandeld. De behandeling bestaat uit het verwijderen van het implantaat en het omliggende littekenweefsel. Soms zijn chemotherapie en bestralingstherapie nodig. 

De meest voorkomende symptomen van BIA-ALCL bestaan uit zwellingen vanwege vochtophoping en pijn of gevoeligheid in de buurt van de prothese. Ook wordt door patiënten in sommige gevallen melding gemaakt van vergrote lymfeklieren, huiduitslag, koorts en gewichtsverlies. De symptomen treden meestal op in de eerste zeven tot 10 jaar nadat de borstprotheses zijn geplaatst. In een aantal gevallen is het eerder dan 7 jaar. Sommige patiënten hebben een knobbel gehad naast het implantaatoppervlak of een knobbel in de lymfeklier in de oksel. 

BIA-ALCL meestal gevonden in de buurt van het borstimplantaat, dat zich in het fibreuze littekenkapsel bevindt, en niet in het borstweefsel zelf. Onderstaande afbeelding toont de locatie van de ALCL in deze rapporten. In de meeste gevallen werden de ALCL-cellen gevonden in de vloeistof rond het implantaat (seroom) of in het littekenweefsel. 

Die is er. Het risico op BIA-ALCL is hoger bij implantaten met een gestructureerd oppervlak dan bij implantaten met een glad oppervlak. Daarom mogen sommige producten met textuur niet meer gebruikt worden. De FDA heeft hier aanbevelingen over gedaan. Met name die implantaten die een grove textuur hebben zijn uit de handel genomen. Deze implantaten zijn in onze praktijk ook nooit gebruikt. Ook in andere klinieken heeft dr. Grabietz al sinds 2011 niet meer gebruikt. 

Alle patiënten die borstimplantaten hebben of erover denken om ze te krijgen, moeten zich bewust zijn van het risico van BIA-ALCL. Dr. Grabietz zal deze risico’s ook altijd met u bespreken

BIA-ALCL kan ontstaan bij zowel een siliconen borstprothese als bij een met zoutwater gevulde prothese. Op basis van de momenteel beschikbare gegevens lijkt het type vulling zelf geen risicofactor voor BIA-ALCL te zijn. 

Zorgverleners

De FDA wijst het af dat artsen borstprothesen gebruiken  die worden vermeld in de FDA-veiligheidsmededeling van 24 juli 2019. Belangrijk: Dr. Grabietz gebruikt deze implantaten nooit. 

Patiënten

De meeste gevallen van BIA-ALCL  treden pas jaren ná plaatsing van het borstimplantaat op. Het is niet nodig om preventief borstimplantaten te verwijderen wanneer er geen symptomen zijn. Het is niet dus niet nodig om uit bezorgdheid de prothesen uit voorzorg te laten verwijderen. Wel is het goed om de symptomen van BIA-ALCL te kennen. Deze zijn: voornamelijk aanhoudende zwelling van de borst, aanwezigheid van een massa of pijn in de buurt van het borstimplantaat en controleer het gebied rond uw borstimplantaten op eventuele veranderingen. Als u een van deze symptomen of andere veranderingen ervaart, overleg dan met uw zorgverlener over de noodzaak van verdere evaluatie. 

Voor patiënten met bevestigde BIA-ALCL geldt dat de implantaten en het omliggende littekenkapsel verwijderd dienen te worden. Dit is een uitgebreidere operatie dan alleen implantaatverwijdering. Zoals bij elk geïmplanteerd product, is het goed om de fabrikant van het product en de naam van het implantaatmodel bij te houden. Mogelijk heeft u deze informatie op een patiëntenkaart van uw chirurg ontvangen. Als u de naam van de fabrikant en het model van uw implantaten wilt weten, kunt u dit aan uw chirurg vragen of het verslag van uw operatie opvragen bij de instelling waar deze is uitgevoerd. 

Het is belangrijkste dat u samen met uw chirurg uw doelen, uw verwachtingen met betrekking tot het resultaat, maar ook de risico’s uitgebreid bespreekt. Ook dient u de noodzaak van (zelf)controle te begrijpen zodat er tijdig gereageerd kan worden op pijn, zwellingen en andere symptomen die met BIA-ALCL in verband worden gebracht. 

De FDA blijft doorlopend informatie verzamelen en evalueren over BIA-ALCL bij personen met borstimplantaten en die weefselexpanders hebben gebruikt. Deze informatie wordt uitgewisseld met Amerikaanse en internationale regelgevers en wetenschappelijke experts.

De Wereldgezondheidsorganisatie heeft BIA-ALCL erkent als een unieke vorm van ALCL die zich kan ontwikkelen na borstprothese implantatie. Beroepsorganisaties, waaronder de Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie en het RIVM werken samen om artsen te helpen de ziekte te begrijpen en diagnose en behandeling te bieden.

Op 4 april 2019 heeft het Franse nationale agentschap voor de veiligheid van geneesmiddelen en gezondheidsproducten (ANSM) het gebruik van zogenaamde macrogetextureerde borstimplantaten en borstimplantaten met polyurethaan gecoate oppervlakken (de niet gladde borstimplantaten) in Frankrijk verboden. In de rest van de EU is dit verbod niet overgenomen, ook niet door Nederland. Zoals hierboven benadrukt werkt Dr. Grabietz nooit met dit type borstimplantaten. Lees voor informatie over de borstprothese die in onze kliniek gebruikt worden meer op onze pagina: borstvergroting.